Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

lac concretum

  • 1 lac

    lāc, lactis, n. ( aus *glact, griech. γάλα od. γλάγος), Milch, I) eig.: ovium lac, Gell.: lac asininum, Cels.: bubulum, vaccinum, Plin.: lac equinum, Varro: lac alienum (von einer anderen Frau), Gell.: lac gallinaceum, sprichw. v. einer seltenen Sache, Petron. 38, 1 (u. so ut vel lactis gallinacei sperare possis haustum, Menge seltener Dinge, Plin. nat. hist. praef. § 23): lac concretum (geronnene), Tac.: lacte atque pecore vivere, Caes.: lacte, caseo, carne vesci, Cic.: infantium fletum infuso lacte compescere, Sen.: filium lacte suo nutrire od. alere, Gell.: lac dare, säugen, Ov.: cum lacte nutricis errorem suxisse, Cic.: satiari velut disciplinae lacte, Quint. – meton., Milchfarbe, Ov. art. am. 1, 292. – II) übtr., Milch, milchiger-, weißer Saft in Gewächsen, Ov. u. Cels.: v. Birnensaft, Plin. – lac veneni, giftiger Saft, Verg. – / Archaist. Nomin. lacte, Enn. ann. 352. Cato u.a. bei Charis. 102. Cato r. r. 86. Plaut. Bacch. 1134 G. Plin. 15, 53 u. 24, 100. Petron. 38, 1. Apul. met. 8, 19 (Variante lactem): Acc. masc. lactem, Petron. 71, 1. Apul. met. 8, 28. Gell. 12, 1, 17 (lactem oder lacte). Cael. Aur. de morb. chron. 4, 3, 56. Itala Isai. 1, 16 (bei Ps. Cypr. adv. Iud. 8 extr.). Schol. in Caes. German. Arat. p. 422, 19 E. – Nom. lact, Varro sat. Men. 26 B. Auson. Technop. (XXVII) 13, 12. p. 139, 12 Schenkl. Mart. Cap. 3. § 307. Caper 95, 13 K. Vgl. übh. Ritschl opusc. 2, 574 ff. (der den Akk. lactem mit Unrecht verwirft).

    lateinisch-deutsches > lac

  • 2 lac

    lāc, lactis, n. ( aus *glact, griech. γάλα od. γλάγος), Milch, I) eig.: ovium lac, Gell.: lac asininum, Cels.: bubulum, vaccinum, Plin.: lac equinum, Varro: lac alienum (von einer anderen Frau), Gell.: lac gallinaceum, sprichw. v. einer seltenen Sache, Petron. 38, 1 (u. so ut vel lactis gallinacei sperare possis haustum, Menge seltener Dinge, Plin. nat. hist. praef. § 23): lac concretum (geronnene), Tac.: lacte atque pecore vivere, Caes.: lacte, caseo, carne vesci, Cic.: infantium fletum infuso lacte compescere, Sen.: filium lacte suo nutrire od. alere, Gell.: lac dare, säugen, Ov.: cum lacte nutricis errorem suxisse, Cic.: satiari velut disciplinae lacte, Quint. – meton., Milchfarbe, Ov. art. am. 1, 292. – II) übtr., Milch, milchiger-, weißer Saft in Gewächsen, Ov. u. Cels.: v. Birnensaft, Plin. – lac veneni, giftiger Saft, Verg. – Archaist. Nomin. lacte, Enn. ann. 352. Cato u.a. bei Charis. 102. Cato r. r. 86. Plaut. Bacch. 1134 G. Plin. 15, 53 u. 24, 100. Petron. 38, 1. Apul. met. 8, 19 (Variante lactem): Acc. masc. lactem, Petron. 71, 1. Apul. met. 8, 28. Gell. 12, 1, 17 (lactem oder lacte). Cael. Aur. de morb. chron. 4, 3, 56. Itala Isai. 1, 16 (bei Ps. Cypr. adv. Iud. 8 extr.). Schol. in Caes. German. Arat. p. 422, 19 E. – Nom. lact, Varro sat. Men. 26 B. Auson. Technop. (XXVII) 13, 12. p. 139, 12 Schenkl. Mart. Cap. 3. § 307. Caper 95, 13 K. Vgl.
    ————
    übh. Ritschl opusc. 2, 574 ff. (der den Akk. lactem mit Unrecht verwirft).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > lac

  • 3 lac

    lac, lactis (nom. lacte, Enn. ap. Non. 483, 2; Plaut. Mil. 2, 2, 85; id. Bacch. 5, 2, 16 Ritschl N. cr. al.; and lact, Aus. Idyll. 12; Mart. Cap. 3, § 307; masc. acc. lactem, App. M. 8, p. 214 fin.; 215 init.; but dub. in Gell. 12, 1, 17, where Hertz reads lacte), n. [Gr. gala, gen. galakt-os], milk.
    I.
    Lit.:

    dulci repletur lacte,

    Lucr. 5, 814:

    cum lacte nutricis errorem suxisse,

    Cic. Tusc. 3, 1, 2:

    lacte vivere,

    Caes. B. G. 4, 1:

    lac mihi non aestate novum, non frigore defit,

    Verg. E. 2, 22:

    concretum vimine querno lac,

    Ov. M. 12, 437:

    lactis inopia... abundantia,

    Col. 5, 12, 2:

    a lacte cunisque,

    from the cradle, from infancy, Quint. 1, 1, 21:

    lac pressum,

    cheese, Verg. E. 1, 82:

    coagulatum,

    Plin. 23, 7, 64, § 128.—Prov.:

    tam similem quam lacte lacti'st,

    as like as one egg is to another, Plaut. Mil. 2, 2, 85; cf.:

    neque lac lacti magis est simile,

    id. Am. 2, 1, 54; id. Men. 5, 9, 30: lac gallinaceum, chicken's milk, of something very rare, Plin. N. H. praef. § 23; Petr. 38, 1:

    qui plus lactis quam sanguinis habet,

    of tender age, Juv. 11, 68.—
    B.
    Trop., for something sweet, pleasant: in melle sunt linguae sitae nostrae atque orationes, lacteque;

    corda felle sunt lita,

    Plaut. Truc. 1, 2, 77:

    ut mentes... satiari velut quodam jucundioris disciplinae lacte patiantur,

    Quint. 2, 4, 5.—
    II.
    Transf.
    A.
    Milky juice, milk of plants:

    herbae, nigri cum lacte veneni,

    Verg. A. 4, 514:

    herbarum,

    Ov. M. 11, 606:

    tenero dum lacte, quod intro est, id. Nux, 95: ficulneum,

    Col. 7, 8, 1:

    caprifici,

    Cels. 5, 7.—
    B.
    Milk-white color ( poet.): candidus taurus... una fuit labes;

    cetera lactis erant,

    Ov. A. A. 1, 290.

    Lewis & Short latin dictionary > lac

  • 4 concretum

    con-cresco, crēvi, crētum, 3 ( inf. perf. sync. concresse, Ov. M. 7, 416), v. n., to grow together; hence with the prevailing idea of uniting, and generally of soft or liquid substances which thicken; to harden, condense, curdle, stiffen, congeal, etc. (very freq., and class. in prose and poetry).
    I.
    Prop.:

    concrescunt semina (opp. extenuantur),

    Lucr. 4, 1261; 6, 626; cf.:

    concrescunt subitae currenti in flumine crustae,

    Verg. G. 3, 360;

    opp. liquere,

    Cic. Univ. 14: rigido concrescere rostro Ora videt, to stiffen into a hard beak. Ov. M. 5, 673; cf.:

    Aconteus Gorgone conspectā saxo concrevit oborto,

    id. ib. 5, 202 (cf. also saxoque oculorum induruit umor, id. ib. 5, 233):

    quo pacto pluvius concrescat in altis Nubibus umor,

    Lucr. 6, 495; cf. id. 6, 250:

    imbres gelidis concrescunt ventis,

    Ov. M. 9, 220:

    (aqua) neque conglaciaret frigoribus neque nive pruināque concresceret, etc.,

    Cic. N. D. 2, 10, 26:

    gelidus concrevit frigore sanguis,

    Verg. A. 12, 905:

    cum lac concrevit,

    Col. 7, 8, 3; cf. Ov. M. 12, 436: concretos sanguine crines, stuck together or clotted, Verg. A. 2, 277; cf.:

    concreta sanguine barba,

    Ov. M. 14, 201.—With in and acc.:

    crystalli modo glaciari et in lapidem concrescere,

    harden into, Plin. 36, 22, 45, § 161; cf.:

    aër... tum autem concretus in nubis cogitur,

    Cic. N. D. 2, 39, 101.—
    II.
    Meton.
    A.
    To take form, to grow, increase:

    de terris terram concrescere parvis,

    Lucr. 1, 840:

    terrā in ipsā taetro concrescere odore bitumen,

    id. 6, 807; Verg. E. 6, 34; cf.:

    indagatio initiorum unde omnia orta, generata, concreta sint,

    Cic. Tusc. 5, 24, 69; 1, 24, 56:

    valles, quae fluminum alluvie et inundationibus concreverint,

    Col. 3, 11, 8.—With ex:

    omne corpus aut aqua aut aër aut ignis aut terra est, aut id quod est concretum ex aliquā parte eorum,

    composed, formed of, Cic. N. D. 3, 12, 30; so id. ib. 3, 14, 34; Tac. A. 13, 57.—
    2.
    Trop.:

    illud funestum animal, ex nefariis stupris, ex civili cruore concretum (al. conceptum),

    Cic. Pis. 9, 21. —
    B.
    (Con intens.) To grow strong, to rise by growing, etc. (so very rare):

    (lana) quanto prolixior in pecore concrescit, tanto, etc.,

    Col. 7, 3, 10 (but in Lucr. 5, 833, the best reading is clarescit; v. Lachm.).—Hence, concrētus, a, um, P. a. (acc. to I.), grown together, concrete, compound, condensed, hardened, thick, hard, stiff, curdled, congealed, clotted, etc. (class.):

    dubitare non possumus quin nihil sit animis admixtum, nihil concretum, nihil copulatum, nihil coagmentatum, nihil duplex,

    Cic. Tusc. 1, 29, 71; 1, 27, 66:

    aër crassus et concretus,

    id. ib. 1, 18, 42; Lucr. 1, 1018; 5, 467 sq.:

    aër (opp. fusus, extenuatus),

    Cic. N. D. 2, 39, 101; cf.:

    pingue et concretum esse caelum,

    id. Div. 1, 57, 130:

    umores (opp. acres),

    id. N. D. 2, 23, 59:

    spuma,

    Ov. M. 4, 537:

    lac,

    Verg. G. 3, 463:

    in sanguine,

    Ov. M. 13, 492:

    mare,

    Plin. 4, 16, 30, § 104:

    nix concreta pruinā,

    Lucr. 3, 20:

    concreta et durata glacies,

    Liv. 21, 36, 8; cf.:

    concreta frigora canā pruinā,

    stiffened by the hoary frost, Verg. G. 2, 376:

    gelu,

    Curt. 8, 4.— Poet., of light: cum claram speciem concreto lumine luna abdidit, thick, i. e. dimmed, Cic. poët. Div. 1, 11, 18:

    nanus et ipse suos breviter concretus in artus,

    shortened, Prop. 4 (5), 8, 41:

    dolor,

    benumbing, tearless, Ov. P. 2, 11, 10.— Subst.: concrētum, i, n., firm or solid matter:

    species quaedam deorum, quae nihil concreti habeat, nihil solidi,

    Cic. N. D. 1, 27, 75.—Esp. (sc. gelu), hard or stiff frost:

    nec semine jacto Concretum patitur radicem adfigere terrae,

    Verg. G. 2, 318 Rib. Forbig.; cf. Hildebr. ad App. M. 1, p. 455. (By others concretum is made acc. of 2. concretus. The common reading is concretam, sc. gelu, the root stiffened by frost; cf. Forbig. ad loc.)— Comp.:

    semen concretius,

    Lucr. 4, 1240:

    spuma lactis concretior,

    Plin. 11, 41, 96, § 239: ossa concreta, t. t., solid bones, i. e. without marrow, id. 7, 18, 18, § 78.— Sup. and adv. not in use.

    Lewis & Short latin dictionary > concretum

  • 5 lac

    (арх. lacte Enn, Pl, Pt etc.), lactis n. (редко m.)
    1) молоко (vaccinum PM; ovillum PM; equīnum Vr)
    l. concrētum V, Tкислое молоко
    l. gallinaceum погов. Pt, PM — куриное молоко, т. е. диковина
    l. veneni Vядовитый сок

    Латинско-русский словарь > lac

  • 6 concretus

    [st1]1 [-] concrētus, a, um: part. passé de concresco. - [abcl][b]a - formé de diverses parties, composé. - [abcl]b - épais, durci, condensé, gelé.[/b]    - concretus (ex) + abl.: formé de. [st1]2 [-] concretŭs, ūs, m. (seul. à l'abl. concretu): condensation, épaississement, épaisseur.
    * * *
    [st1]1 [-] concrētus, a, um: part. passé de concresco. - [abcl][b]a - formé de diverses parties, composé. - [abcl]b - épais, durci, condensé, gelé.[/b]    - concretus (ex) + abl.: formé de. [st1]2 [-] concretŭs, ūs, m. (seul. à l'abl. concretu): condensation, épaississement, épaisseur.
    * * *
    I.
        Concretus, penul. prod. Participium: vt Concretus aer. Cic. Gros et espez.
    \
        Illud funestum animal ex nefariis stupris, ex ciuili cruore, ex omnium scelerum importunitate et flagitiorum impunitate concretum. Cic. Faict, Concree, Composé.
    \
        Concretum corpus ex elementis. Cic. Composé.
    \
        Dolor concretus. Ouid. Quand l'ennuy est si grand que la personne demeure toute estonnee et esperdue, sans avoir puissance de plourer, ou se plaindre, ou autrement monstrer sa douleur.
    \
        Lumen lunae concretum. Cic. Quand la lune serre sa lumiere, Quand elle se cache.
    \
        Concretus. Virgil. Assemblé, Conjoinct, Caillé, Figé.
    \
        Concretus et coalitus. Gell. Composé.
    \
        Aqua frigore concreta. Martial. De la glace, Eaue gelee.
    \
        Barba concreta sanguine. Ouid. S'entretenant à cause qu'elle est pleine de sang figé.
    \
        Concretam labem eximere. Virgil. Nettoyer et oster la tache qui s'estoit attachee et aggluee à quelque chose.
    \
        Lac concretum. Virgil. Laict caillé.
    II.
        In concretu albicantis succi. Lors que les gouttes qui descendent à val s'assemblent et se prennent ensemble, et s'endurcissent ou espessissent.

    Dictionarium latinogallicum > concretus

  • 7 Milch

    Milch, lac (auch der Pflanzen). – von M. (gemacht), wie M. (aussehend), lactĕus: M. von Kühen, lac vaccinum, bubuicum: von Ziegen, lac caprinum: frische M., lac recens: geronnene M., lac concretum: zu M. werden, lactescere: in M. übergehen, lactescere incipere.

    deutsch-lateinisches > Milch

  • 8 concretus

    I 1. concrētus, a, um
    part. pf. к concresco
    2. adj.
    1) сгущённый, густой, уплотнённый (aēr, umor C)
    2) сросшийся, слежавшийся
    II concrētus, ūs m. [ concresco ]
    сгущение, уплотнение ( suci PM)

    Латинско-русский словарь > concretus

  • 9 SKYR

    * * *
    * * *
    a. [ skjör-ost in Fünen in Denmark], curdled milk, curds, stored up for food; þeir vóru þyrstir mjök ok supu skyrit, Eg. 204; askar fullir af skyri … tókn þeir askana ok drukku ákaft skyrit, 548, 549; graut, ost, ok skyr. Korm. 150; Rindill hafði (see hefja A. 2) skyr ok mataðisk skjótt þvíat skyrit var þunnt, … skyrit sprændi ór honum, Lv. 64; í skyrbúri skyr níu tigir skjólna, Dipl. v. 18, cp. Grett. 107; þeir höfðu skyr ok ost, curds and cheese (for supper), Eb. 244; ostr ok skyr var at náttverði, Bjarn. 53; skyr ok rjómi, curds and cream; berja-skyr, blackberries and curds: the saying, þeir verða að sletta skyrinu sem þat eiga. Skyr is quite a national dish of the Northmen and the Icelanders of the present day, as it was of the Teutons in more ancient times; for it doubtless was the ‘lac concretum’ of Tacit. Germ. ch. 23, cp. Virg. G. 3. 463.
    COMPDS: skyraskr, skyrbúr, skyrhnakkr, skyrker, skyrkyllir, skyrkýll.

    Íslensk-ensk orðabók > SKYR

  • 10 lact

    lac, lactis (nom. lacte, Enn. ap. Non. 483, 2; Plaut. Mil. 2, 2, 85; id. Bacch. 5, 2, 16 Ritschl N. cr. al.; and lact, Aus. Idyll. 12; Mart. Cap. 3, § 307; masc. acc. lactem, App. M. 8, p. 214 fin.; 215 init.; but dub. in Gell. 12, 1, 17, where Hertz reads lacte), n. [Gr. gala, gen. galakt-os], milk.
    I.
    Lit.:

    dulci repletur lacte,

    Lucr. 5, 814:

    cum lacte nutricis errorem suxisse,

    Cic. Tusc. 3, 1, 2:

    lacte vivere,

    Caes. B. G. 4, 1:

    lac mihi non aestate novum, non frigore defit,

    Verg. E. 2, 22:

    concretum vimine querno lac,

    Ov. M. 12, 437:

    lactis inopia... abundantia,

    Col. 5, 12, 2:

    a lacte cunisque,

    from the cradle, from infancy, Quint. 1, 1, 21:

    lac pressum,

    cheese, Verg. E. 1, 82:

    coagulatum,

    Plin. 23, 7, 64, § 128.—Prov.:

    tam similem quam lacte lacti'st,

    as like as one egg is to another, Plaut. Mil. 2, 2, 85; cf.:

    neque lac lacti magis est simile,

    id. Am. 2, 1, 54; id. Men. 5, 9, 30: lac gallinaceum, chicken's milk, of something very rare, Plin. N. H. praef. § 23; Petr. 38, 1:

    qui plus lactis quam sanguinis habet,

    of tender age, Juv. 11, 68.—
    B.
    Trop., for something sweet, pleasant: in melle sunt linguae sitae nostrae atque orationes, lacteque;

    corda felle sunt lita,

    Plaut. Truc. 1, 2, 77:

    ut mentes... satiari velut quodam jucundioris disciplinae lacte patiantur,

    Quint. 2, 4, 5.—
    II.
    Transf.
    A.
    Milky juice, milk of plants:

    herbae, nigri cum lacte veneni,

    Verg. A. 4, 514:

    herbarum,

    Ov. M. 11, 606:

    tenero dum lacte, quod intro est, id. Nux, 95: ficulneum,

    Col. 7, 8, 1:

    caprifici,

    Cels. 5, 7.—
    B.
    Milk-white color ( poet.): candidus taurus... una fuit labes;

    cetera lactis erant,

    Ov. A. A. 1, 290.

    Lewis & Short latin dictionary > lact

  • 11 concresco

    con-cresco, crēvi, crētum, 3 ( inf. perf. sync. concresse, Ov. M. 7, 416), v. n., to grow together; hence with the prevailing idea of uniting, and generally of soft or liquid substances which thicken; to harden, condense, curdle, stiffen, congeal, etc. (very freq., and class. in prose and poetry).
    I.
    Prop.:

    concrescunt semina (opp. extenuantur),

    Lucr. 4, 1261; 6, 626; cf.:

    concrescunt subitae currenti in flumine crustae,

    Verg. G. 3, 360;

    opp. liquere,

    Cic. Univ. 14: rigido concrescere rostro Ora videt, to stiffen into a hard beak. Ov. M. 5, 673; cf.:

    Aconteus Gorgone conspectā saxo concrevit oborto,

    id. ib. 5, 202 (cf. also saxoque oculorum induruit umor, id. ib. 5, 233):

    quo pacto pluvius concrescat in altis Nubibus umor,

    Lucr. 6, 495; cf. id. 6, 250:

    imbres gelidis concrescunt ventis,

    Ov. M. 9, 220:

    (aqua) neque conglaciaret frigoribus neque nive pruināque concresceret, etc.,

    Cic. N. D. 2, 10, 26:

    gelidus concrevit frigore sanguis,

    Verg. A. 12, 905:

    cum lac concrevit,

    Col. 7, 8, 3; cf. Ov. M. 12, 436: concretos sanguine crines, stuck together or clotted, Verg. A. 2, 277; cf.:

    concreta sanguine barba,

    Ov. M. 14, 201.—With in and acc.:

    crystalli modo glaciari et in lapidem concrescere,

    harden into, Plin. 36, 22, 45, § 161; cf.:

    aër... tum autem concretus in nubis cogitur,

    Cic. N. D. 2, 39, 101.—
    II.
    Meton.
    A.
    To take form, to grow, increase:

    de terris terram concrescere parvis,

    Lucr. 1, 840:

    terrā in ipsā taetro concrescere odore bitumen,

    id. 6, 807; Verg. E. 6, 34; cf.:

    indagatio initiorum unde omnia orta, generata, concreta sint,

    Cic. Tusc. 5, 24, 69; 1, 24, 56:

    valles, quae fluminum alluvie et inundationibus concreverint,

    Col. 3, 11, 8.—With ex:

    omne corpus aut aqua aut aër aut ignis aut terra est, aut id quod est concretum ex aliquā parte eorum,

    composed, formed of, Cic. N. D. 3, 12, 30; so id. ib. 3, 14, 34; Tac. A. 13, 57.—
    2.
    Trop.:

    illud funestum animal, ex nefariis stupris, ex civili cruore concretum (al. conceptum),

    Cic. Pis. 9, 21. —
    B.
    (Con intens.) To grow strong, to rise by growing, etc. (so very rare):

    (lana) quanto prolixior in pecore concrescit, tanto, etc.,

    Col. 7, 3, 10 (but in Lucr. 5, 833, the best reading is clarescit; v. Lachm.).—Hence, concrētus, a, um, P. a. (acc. to I.), grown together, concrete, compound, condensed, hardened, thick, hard, stiff, curdled, congealed, clotted, etc. (class.):

    dubitare non possumus quin nihil sit animis admixtum, nihil concretum, nihil copulatum, nihil coagmentatum, nihil duplex,

    Cic. Tusc. 1, 29, 71; 1, 27, 66:

    aër crassus et concretus,

    id. ib. 1, 18, 42; Lucr. 1, 1018; 5, 467 sq.:

    aër (opp. fusus, extenuatus),

    Cic. N. D. 2, 39, 101; cf.:

    pingue et concretum esse caelum,

    id. Div. 1, 57, 130:

    umores (opp. acres),

    id. N. D. 2, 23, 59:

    spuma,

    Ov. M. 4, 537:

    lac,

    Verg. G. 3, 463:

    in sanguine,

    Ov. M. 13, 492:

    mare,

    Plin. 4, 16, 30, § 104:

    nix concreta pruinā,

    Lucr. 3, 20:

    concreta et durata glacies,

    Liv. 21, 36, 8; cf.:

    concreta frigora canā pruinā,

    stiffened by the hoary frost, Verg. G. 2, 376:

    gelu,

    Curt. 8, 4.— Poet., of light: cum claram speciem concreto lumine luna abdidit, thick, i. e. dimmed, Cic. poët. Div. 1, 11, 18:

    nanus et ipse suos breviter concretus in artus,

    shortened, Prop. 4 (5), 8, 41:

    dolor,

    benumbing, tearless, Ov. P. 2, 11, 10.— Subst.: concrētum, i, n., firm or solid matter:

    species quaedam deorum, quae nihil concreti habeat, nihil solidi,

    Cic. N. D. 1, 27, 75.—Esp. (sc. gelu), hard or stiff frost:

    nec semine jacto Concretum patitur radicem adfigere terrae,

    Verg. G. 2, 318 Rib. Forbig.; cf. Hildebr. ad App. M. 1, p. 455. (By others concretum is made acc. of 2. concretus. The common reading is concretam, sc. gelu, the root stiffened by frost; cf. Forbig. ad loc.)— Comp.:

    semen concretius,

    Lucr. 4, 1240:

    spuma lactis concretior,

    Plin. 11, 41, 96, § 239: ossa concreta, t. t., solid bones, i. e. without marrow, id. 7, 18, 18, § 78.— Sup. and adv. not in use.

    Lewis & Short latin dictionary > concresco

  • 12 concresco

    con-crēsco, crēvī, crētum, ere, in sich zusammenwachsen, I) im allg.: a) sich verdichten = gerinnen, verhärten, starren (Ggstz. extenuari, liquescere; Perf. concrevisse, Ggstz. liquere, fluere), cum lac concrevit, Col.: concrescunt subitae currenti in flumine crustae, Verg.: si quid umoris intus concreverit, Cels.: u. im Partiz., concretum lac, Verg. u. Tac.: durata et alte concreta glacies, Liv.: concretus gelu Danuvius, zugefroren, Flor.: concretus sanguis, Cels.: aër concretus (Ggstz. fusus et extenuatus), Cic.: crassum (od. pingue) caelum et concretum (Ggstz. aër purus ac tenuis), Cic.: concreta ossa, verhärtete (ohne Mark), Plin.: u. übtr., concretus dolor, starrer, tränenloser, Ov. ex Pont. 2, 11, 10: vultus, starrer, strenger, Tert. adv. Val. 1: auditus, dickes, Prud. apoth. 486: Kompar., semen concretius aequo, Lucr.: spuma lactis concretior, Plin.: cibatus concretior et grandior (sc. liquore), Macr.: neutr. subst., nihil concreti habere, nihil solidi, Cic.: concreta quaedam, Cels. – mit Angabe infolge wessen? durch ex u. Abl., vel ex morbo vel ex ictu concrescit umor sub duabus tunicis (oculi), Cels. – m. Ang. wodurch? durch Abl., aqua conglaciat frigoribus et nive pruināque concrescit, Cic.: mare concrescit glacie, Ov.: imbres gelidis concrescunt ventis. Ov.: gelidus concrevit frigore sanguis, Verg.: iam non fluere, sed duritie quādam concrevisse (v. Staar im Auge), Cels.: u. im Partiz., gelu nix concreta, Iustin.: nix concreta pruinā, Lucr.: concreta sanguine barba, zusammenklebend, Ov. – m. Ang. woraus? durch ex u. Abl., concretum aliquid ex sanguine, Cels. – mit Ang. wohin? wozu? (etwas verhärtet) durch in u. Akk., umorem in lapidem concrescere, Plin.: od. (poet.) durch Dat., rigido concrescere rostro ora, Ov. – b) sich verdichten = sich verdunkeln, cum claram speciem concreto lumine luna abdidit, mit verdunkeltem Lichtglanz barg, Cic. poet. de div. 1, 18. v. 21. – c) beim Wachsen sich zusammenziehen, nanus et ipse suos breviter concretus in artus, verkürzt, Prop. 4, 8, 41. – II) prägn., sich verdichtend entstehen, sich ansetzen, sich bilden, putres concrescere fungos, Verg.: cum cinis in foco concrescit, Plin.: quanto prolixior in pecore concrescit (lana), tanto magis obnoxia est rubis, Col. – m. Ang. woher? woraus? durch Adv., durch ex u. (selten) de m. Abl., unde (sanguis, bilis, ossa etc.) concreta et quomodo facta sint, Cic.: aut simples est natura animantis...; aut concreta ex pluribus naturis, Cic.: cuius ex sanguine concretus homo et coalitus est, Gell.: de terris terram concrescere parvis, Lucr. – m. Ang. wodurch? durch Abl., hoc nebuloso et caliginoso caelo aut sata aut concreta videtur tanta vis memoriae? Cic. – übtr., concreta labes, die anhaftende Verderbnis, Verg. Aen. 6, 746: u. Partiz. subst., multa diu concreta, vieles, was so lange (mit uns) vereint ist (Gebrechen, Laster), ibid. 6, 738. – / Infin. perf. synkop. concresse, Ov. met. 7, 416.

    lateinisch-deutsches > concresco

  • 13 concresco

    con-crēsco, crēvī, crētum, ere, in sich zusammenwachsen, I) im allg.: a) sich verdichten = gerinnen, verhärten, starren (Ggstz. extenuari, liquescere; Perf. concrevisse, Ggstz. liquere, fluere), cum lac concrevit, Col.: concrescunt subitae currenti in flumine crustae, Verg.: si quid umoris intus concreverit, Cels.: u. im Partiz., concretum lac, Verg. u. Tac.: durata et alte concreta glacies, Liv.: concretus gelu Danuvius, zugefroren, Flor.: concretus sanguis, Cels.: aër concretus (Ggstz. fusus et extenuatus), Cic.: crassum (od. pingue) caelum et concretum (Ggstz. aër purus ac tenuis), Cic.: concreta ossa, verhärtete (ohne Mark), Plin.: u. übtr., concretus dolor, starrer, tränenloser, Ov. ex Pont. 2, 11, 10: vultus, starrer, strenger, Tert. adv. Val. 1: auditus, dickes, Prud. apoth. 486: Kompar., semen concretius aequo, Lucr.: spuma lactis concretior, Plin.: cibatus concretior et grandior (sc. liquore), Macr.: neutr. subst., nihil concreti habere, nihil solidi, Cic.: concreta quaedam, Cels. – mit Angabe infolge wessen? durch ex u. Abl., vel ex morbo vel ex ictu concrescit umor sub duabus tunicis (oculi), Cels. – m. Ang. wodurch? durch Abl., aqua conglaciat frigoribus et nive pruināque concrescit, Cic.: mare concrescit glacie, Ov.: imbres gelidis concrescunt ventis. Ov.: gelidus concrevit frigore sanguis, Verg.: iam non fluere, sed duritie quādam con-
    ————
    crevisse (v. Staar im Auge), Cels.: u. im Partiz., gelu nix concreta, Iustin.: nix concreta pruinā, Lucr.: concreta sanguine barba, zusammenklebend, Ov. – m. Ang. woraus? durch ex u. Abl., concretum aliquid ex sanguine, Cels. – mit Ang. wohin? wozu? (etwas verhärtet) durch in u. Akk., umorem in lapidem concrescere, Plin.: od. (poet.) durch Dat., rigido concrescere rostro ora, Ov. – b) sich verdichten = sich verdunkeln, cum claram speciem concreto lumine luna abdidit, mit verdunkeltem Lichtglanz barg, Cic. poet. de div. 1, 18. v. 21. – c) beim Wachsen sich zusammenziehen, nanus et ipse suos breviter concretus in artus, verkürzt, Prop. 4, 8, 41. – II) prägn., sich verdichtend entstehen, sich ansetzen, sich bilden, putres concrescere fungos, Verg.: cum cinis in foco concrescit, Plin.: quanto prolixior in pecore concrescit (lana), tanto magis obnoxia est rubis, Col. – m. Ang. woher? woraus? durch Adv., durch ex u. (selten) de m. Abl., unde (sanguis, bilis, ossa etc.) concreta et quomodo facta sint, Cic.: aut simples est natura animantis...; aut concreta ex pluribus naturis, Cic.: cuius ex sanguine concretus homo et coalitus est, Gell.: de terris terram concrescere parvis, Lucr. – m. Ang. wodurch? durch Abl., hoc nebuloso et caliginoso caelo aut sata aut concreta videtur tanta vis memoriae? Cic. – übtr., concreta labes, die anhaftende Verderbnis, Verg. Aen. 6, 746: u. Partiz. subst., multa diu
    ————
    concreta, vieles, was so lange (mit uns) vereint ist (Gebrechen, Laster), ibid. 6, 738. – Infin. perf. synkop. concresse, Ov. met. 7, 416.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > concresco

  • 14 concresco

    con-crēsco, crēvī, crētum, ere
    1) срастаться, уплотняться, сгущаться, твердеть, застывать, замерзать (frigore V; mare concrescit glacie O)
    2) свёртываться (concretum lac V, O, T); запекаться (concretus sanguis CC)
    concreta sanguine barba O — борода, слипшаяся от крови
    4) слагаться, возникать, происходить, образовываться (aliqua re Col etc.)
    concretum esse ex re aliqua C — состоять из чего-л.
    initia, undeomnia orta, generata, concreta sunt C — начала, из которых всё родилось, возникло, образовалось. — см. тж. concretus

    Латинско-русский словарь > concresco

  • 15 concresco

    concresco, ĕre, crēvi, crētum - intr. -    - concresse, sync. pour concrevisse: Ov. M. 7, 416. [st1]1 [-] croître ensemble par agglomération (agrégation), s'accroître.    - valles quae fluminum alluvie concreverunt, Col. 3, 11, 8: les vallées formées par les alluvions.    - concretus ex aliqua re: formé de qqch. --- Cic. Nat. 3, 30, 34 ; Tusc. 1, 62.    - concretus aliqua re: formé de qqch. --- Cic. Ac. 2, 121; Tusc. 1, 60. [st1]2 [-] se former par condensation, s'épaissir, se durcir.    - Cato, Ag. 88, 2 ; Lucr. 6, 495.    - neque aqua concresceret nive, Cic. Nat. 2, 26: et l'eau ne se condenserait pas en neige.    - concrevit frigore sanguis, Virg. En. 12, 905: mon sang se figea.    - cum lac concrevit, Col. 7, 8, 3: quand le lait est caillé.    - radix concreta, Virg. G. 2, 318: racine durcie par le froid.
    * * *
    concresco, ĕre, crēvi, crētum - intr. -    - concresse, sync. pour concrevisse: Ov. M. 7, 416. [st1]1 [-] croître ensemble par agglomération (agrégation), s'accroître.    - valles quae fluminum alluvie concreverunt, Col. 3, 11, 8: les vallées formées par les alluvions.    - concretus ex aliqua re: formé de qqch. --- Cic. Nat. 3, 30, 34 ; Tusc. 1, 62.    - concretus aliqua re: formé de qqch. --- Cic. Ac. 2, 121; Tusc. 1, 60. [st1]2 [-] se former par condensation, s'épaissir, se durcir.    - Cato, Ag. 88, 2 ; Lucr. 6, 495.    - neque aqua concresceret nive, Cic. Nat. 2, 26: et l'eau ne se condenserait pas en neige.    - concrevit frigore sanguis, Virg. En. 12, 905: mon sang se figea.    - cum lac concrevit, Col. 7, 8, 3: quand le lait est caillé.    - radix concreta, Virg. G. 2, 318: racine durcie par le froid.
    * * *
        Concresco, concrescis, concreui, concretum, pen. prod. concrescere. Cic. S'entreprendre, S'assembler, Se conglutiner, et comme geler par moiteaulx, comme l'eaue glacee, ou fourmage, ou laict caillé, Se coaguler, Se congeler, Se concreer, ou congreer, Se figer.
    \
        Concrescunt subitae currenti in flumine crustae. Virgil. Il se congele soubdainement de grans glacons en la riviere courante.
    \
        Nubes concrescunt in alto. Lucret. S'espessissent.
    \
        Mundi orbis concreuit primis seminibus. Virgil. A esté faict et compose des elemens.
    \
        Sanguis concreuit frigore. Virgil. S'est coagulé et figé, Congelé.

    Dictionarium latinogallicum > concresco

  • 16 concrētus

        concrētus adj.    [P. of concresco], condensed, hardened, thick, hard, stiff, curdled, congealed, clotted: nihil sit animis concretum: aër: spuma, O.: lac, V.: sanguis, O.: glacies, L.—Fig., thick, dim: lumen.— Inveterate: labes, V.: Multa diu, inveterate evils, V.: dolor, O.
    * * *
    I
    concreta -um, concretior -or -us, concretissimus -a -um ADJ
    composed/formed; composite; concrete; solid/hard/stiff/frozen; matted; dense; condensed; curdled/clotted; cohering/closed up; constipated; ingrained (sin)
    II
    coagulation; solidifying; condensation (L+S)

    Latin-English dictionary > concrētus

См. также в других словарях:

  • Lac concretum — Polnischer twaróg / russischer творог Deutscher Käsekuchen aus Quark Quark, auch Weißkäse oder bairisch/österreichisch Topfen, ist ein Frischkäse …   Deutsch Wikipedia

  • HIPPACE — Plin. l. 25. c. 8. ubi de Scythica herba, seu glycyrrhiza, herbae genus est. Ita enim is, In ore eam habentes sitim famemque non sentiunt, idem praestat apud eos Hippice dicta, quod in equis quoque eundem effectum habeat. Traduntque his duabus… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • figer — Figer. Il vient de Figere, Une chose figée, est comme fichée ou fixée et arrestée, tellement qu elle ne peut couler. Se figer et cailler, Coagulari, concrescere, Coire indensitatem. Laict figé, Lac coagulatum, Lac concretum. Sang figé,… …   Thresor de la langue françoyse

  • Quark (cheese) — For other uses, see Quark (disambiguation). Polish twaróg in the traditional wedge shape …   Wikipedia

  • Bröseltopfen — Polnischer twaróg / russischer творог Deutscher Käsekuchen aus Quark Quark, auch Weißkäse oder bairisch/österreichisch Topfen, ist ein Frischkäse …   Deutsch Wikipedia

  • Glumse — Polnischer twaróg / russischer творог Deutscher Käsekuchen aus Quark Quark, auch Weißkäse oder bairisch/österreichisch Topfen, ist ein Frischkäse …   Deutsch Wikipedia

  • Quark (Lebensmittel) — Polnischer twaróg / russischer творог Deutscher Käsekuchen aus Quark Quark, auch Weißkäse oder bairisch/österreichisch Topfen, ist ein Frisch …   Deutsch Wikipedia

  • Speisequark — Polnischer twaróg / russischer творог Deutscher Käsekuchen aus Quark Quark, auch Weißkäse oder bairisch/österreichisch Topfen, ist ein Frisch …   Deutsch Wikipedia

  • Topfen — Polnischer twaróg / russischer творог Deutscher Käsekuchen aus Quark Quark, auch Weißkäse oder bairisch/österreichisch Topfen, ist ein Frisch …   Deutsch Wikipedia

  • Weißkäse — Polnischer twaróg / russischer творог Deutscher Käsekuchen aus Quark Quark, auch Weißkäse oder bairisch/österreichisch Topfen, ist ein Frisch …   Deutsch Wikipedia

  • Quark (Milchprodukt) — Polnischer twaróg Quark, ostdeutsch auch Weißkäse,[1] bairisch (insbesondere österreichisch) Topfen[1] oder süddeutsch/südost und westösterreichisch Schotten …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»